𝗥𝗘𝗗 𝗚𝗜𝗔𝗡𝗧 (செம்பெரு மீன்) 🌟

அண்டவெளியில் கோடானகோடி விண்மீன்கள்(நட்சத்திரங்கள்) உள்ளன அவை ஒவ்வொன்றும் அணு இணைவு (Nuclear Fusion) வெளிப்பாட்டால் உருவாகும் பேராற்றலால் ஒளிர்கின்றன. அதே போல இவ் அண்டவெளியில் எங்கோ  ஓர் மூலையில் ஒரு விண்மீன் பிறக்கின்றது அதே நேரத்தில் எங்கோ ஓர் மூலையில் ஓர் விண்மீன் அழிந்து போகின்றது. விண்மீன்களின் வாழ்நாட்காலம் அவற்றின் நிறையை பொறுத்தே அமைகிறது. விண்மீன்களின் பரிணாமம் பற்றி பார்ப்போமேயானால் அண்டவெளியில் காணப்படும் வாயுக்கள் மற்றும் மூலக்கூற்று தூசு துணிக்கைகள் மூலக்கூற்று  மேகமாக (Molecular Cloud) காணப்படும். பின்னர் அவை அண்டவெளி மற்றும் மூலக்கூறுகளுக்குள்  காணப்படும் ஈர்ப்புவிசை காரணமாக முகிழ் மீனாக (protostar) உருப்பெறும்.இது மூலக்கூற்று மேகம் உருவாகுமிடத்தில் சேமிக்கப்பட்டுள்ள நிறையைக் கொண்ட மிக இளைய விண்மீன் ஆகும். இவ்வாறு மூலக்கூறுகளின் சேர்க்கையால் உருவாக்கப்பட்ட அந்த விண்மீனின் நடுவப்பகுதியில் (Central Core) வெப்பமும் அமுக்கமும் உண்டாகும் இதன் காரணமாக அங்குள்ள இரண்டு ஐதரசன்(நீரியம்) அணு (Hydrogen Atom) இணைந்து புதிய ஹீலியம் அணு (Helium Atom) உருவாகும்.இதன் போது உண்டாகும் ஆற்றல் மற்றும் வெப்பத்தால் ஒரு சமநிலையான முதன்மை நிலை விண்மீன் (Main Sequence Star) உருவாகும். இவ்வாறு இரண்டு ஐதரசன் மூலக்கூறுகள் இணைத்து ஹீலியம் உருவாகும் செயற்பாடு பல ஆண்டுகளுக்கு நடைபெற்றுக்கொண்டு இருக்கும் இதனால் அவ் விண்மீன்  தொடர்ந்து முதன் நிலை விண்மீனாகவே இருக்கும்.இறுதியாக  ஐதரசன் எல்லாம் ஹீலியமாக மாற்றமடைந்த பின்னர் இணைவு எதிர்வினை (Fusion Reaction) நிறுத்தப்படும் அப்பொழுது விண்மீனின் அளவில் மாறுதல்கள் ஏற்படும் அதாவது எதிர்வினை விண்மீனின் நடுவத்திலும்  அதனை சுற்றியுள்ள மேற்பகுதிகளிலும்(Cell/ஷெல்) நடைபெறும் பொழுது நடுவத்தில்  இருந்து புறத்தே ஆற்றல் வெளித்தள்ளப்படும் ஆனாலும் விண்மீனின்  ஈர்ப்பாற்றல்  அவற்றை உள்நோக்கி இழுத்தவாறே இருக்கும். இது தொடர்ந்து பல ஆண்டுகள் நிகழ்ந்தாலும் ஒரு கட்டத்தில் முழு ஐதரசனும் ஹீலியமான பின்னர் வெளித்தள்ளும் ஆற்றலின் அளவு குறைவடையும் ஆனால் அப்பொழுதும் விண்மீனின் ஈர்ப்பாற்றல் ஓங்கி இருப்பதால் விண்மீன் உள்நோக்கி சுருங்கலடையும் இதன் கரணியமாக மீண்டும் விண்மீனின் நடுவப்பகுதியில் வெப்பமும் அமுக்கமும் அதிகரிக்கும் பின்னர் அதனை தொடர்ந்து ஹீலியம் மூலக்கூறுகள் புதிதாக இணைவிற்கு உள்ளாகி கார்பன் அணுக்களாக (Carbon Atom) உருவாகும்.இதன் போது மீண்டும் மீண்டும் தொடர்ந்து உருவாகும் இணைவினால் 

Low Mid Massive என்ற முதன்மை நிலையில் உள்ள விண்மீன்கள்

• Low Mars Star → Red Dwarf Star
• Mid Size Stars → Red Giant
• Massive Stars → Blue Super Giant  

சிவப்பு குள்ள விண்மீனின்,செம்பெருமீன் மற்றும் நீல செம்பெருமீன் என்று முறையே  மாற்றமடையும். இதில் செம்பெருமீன் பொதுவகை  செம்பெருமீன் மற்றும் சிவப்பு பேரரக்கன் என இரண்டு வகைப்படும். 

செம்பெருமீன் விண்மீன் சிவப்பு அரக்கன்(#Supergiant) மற்றும் சிவப்பு பேரரக்கன்(#RedSupergiant) என்று இருவகைப்படும்.நடுத்தர விண்மீனில் இருந்து உருவாகுவது சிவப்பு அரக்கனாகவும் பெரிய விண்மீனிலிருந்து உருமாறிய நீல நிற அரக்க நட்சத்திரத்தில் இருந்து உருவாகுவது சிவப்பு பேரரக்கன் என்றும் வகைப்படுத்தப்படுகிறது.

சிவப்பு அரக்கன் என்பது விண்மீன் படிமலர்ச்சியில் இறுதிக் கட்டத்தில் உள்ள பொலிவுமிக்க தாழ் அல்லது இடைநிலைப் பொருண்மைகொண்ட பெருமீனாகும்.இது அண்ணளவாக 0.3 முதல் 8 மடங்கு சூரியப் பொருண்மை(#SolarMasses M☉) கொண்டதாகும். வெளிப்புற வளிமண்டலம் உப்பி, இழுப்புடன் ஆரத்தைச் செறிவாக வைத்திருப்பதால் மேற்பரப்பு வெப்பநிலை 5000 கெல்வினுக்கும் குறைவாக, (2500 - 3500 °C மேற்பரப்பு வெப்பநிலையில் ) இருக்கும்.இவற்றின் ஆரம் சூரியனைப் போல பத்து முதல் நூறு மடங்கு ஆகும். என்றாலும் இவற்றின் புறவுறையின் வெப்பநிலை குறைவாகவே இருப்பதால் இவற்றின் நிறம் வெள்ளிர்சிவப்பாக அமையும். இவற்றின் புறவுறை ஆற்றல் அடர்த்தி குறைவாக இருந்தாலும், இவை அளவில் பெரியனவாக உள்ளதால் சூரியனைவிட பல மடங்கு பொலிவு கொண்டவையாகும். செம்பெருநிலைக்கட்ட விண்மீன்கள் சூரியனைப் போல நூறு முதல் பல நூறு மடங்கு ஒளிர்மையைக் கொண்டவை. இவை K அல்லது M வகைக் கதிர்நிரல்களைக் கொண்டவை. அணுகுநிலைப் பெருமீன்களில் C-N வகையும் பிந்தைய C-R வகையும் சார்ந்த கரிம விண்மீன்கள் அடங்கும்.இவற்றில் உருவாகும் கரிமமும் பிற தனிமங்களும் வெப்பச் சுழற்சியால் மேற்பரப்பை அடையும். இந்நிகழ்வு மேலெழும்பல் நிகழ்வு எனப்படுகிறது.வெப்பநிலை அண்ணளவாக  108K அளவுக்கு உயர்ந்து மும்மை ஆல்பா வினையால் எல்லியம் கரிமம் ஆகும் நிலைவரை தொடரும். சிதைவுறும் அகடு இவ்வெப்பநிலையை அடைந்ததும் முழு அகட்டிலும் ஒரே நேரத்தில் ஹீலிய அணுப்பிணைவு(Helium Fusion) தொடங்கும். இது ஹீலியத் தெறிப்பு(Helium flash) எனப்படுகிறது. உயர்பொருண்மை விண்மீன்களில், குலையும் அகட்டின் வெப்பநிலை, அது சிதையப் போதுமான அடர்த்தியை அடையும் முன் 108K அளவுக்கு உயரும். செம்பெரும் மீன்களும் கோள்களும் 50 பெருங்கோள்கள் பெருவிண்மீன்களைச் சுற்றிவருதல் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. இவை சூரியனைச் சுற்றிவரும் பெருங்கோள்களைவிட பெரியவைகளாக உள்ளன. உயர்பொருண்மை விண்மீன்கள் உயர்பொருண்மைக் கோள்களைப் பெற்றிருத்தல் இயல்பானதே.என்றாலும் இவை தம் விண்மீன்களின் பொருண்மையோடு சரியான விகித்த்தில் பொருந்தமையால், கோள்கள் செம்ப்ருமீன் கட்டதில் பொருண்மையில் பெருகிக் கொண்டிருக்கலாம் எனக் கருதப்படுகிறது. இந்த பொருண்மைப் பெருக்கம் உடுக்கண வளிமக் காற்றின் அகந்திரள்வாலோ விண்மீனில் இருந்து அது கோளின் வட்டணைத் தொலைவு வரை பெருகும்போது அதில்  இருந்து கோளுக்குக் கடத்தப்படும் பொருண்மையாலோ ஏற்படலாம்.கோள்கள் அமைந்த செம்பெருமீன்கள்: M-வகைப் பெருமீன்களான HD 208527, HD 220074,K-வகைப் பெருமீன்களான போல்லக்சு விண்மீன், காமா செபீ, ஐயோட்டா பேய்மி (Draconis)போன்றன உள்ளன.இவற்றை விட  செம்பெருமீன்களாக இவை உள்ளன Down pointing backhand index

1. Red-Giant Branch
   • Aldebaran (α Tauri)
   • Arcturus (α Bootis)
   • Gacrux (γ Crucis)
2. Red-Clump Giants
   • Hamal (α Arietis)
   • κ Persei
   • δ Andromedae
3. Asymptotic Giant Branch
   • Mira (ο Ceti)
   • χ Cygni
   • α Herculis

சிவப்புபேரரக்கன் என்பது சிவப்பு நிறத்தில் ஒளிரும் பேரரக்கன் போன்று காட்சியளிக்கும் மிகப்பெரிய விண்மீனாகும். பெரும்பாலும் விண்மீன்கள் தங்களது இறுதிக் காலத்தில் அதன் உண்மையான அளவை விட பலமடங்கு விரிவடைந்து சிவப்பு அரக்கன் என்னும் நிலையை எட்டும். ஆனால் சில அதிக பருமன் உள்ள விண்மீன்கள் பேரரக்கானாக உருவெடுக்கும்.இதற்கு உதாரணமாக திருவாதிரை(Betelgeuse) மற்றும் கேட்டை(Antares,α Scorpii,α Sco) விண்மீன்களை கூறலாம் . இதில் திருவாதிரை இறக்கும் தருவாயில் உள்ளது அதாவது மீயொளிர் விண்மீன் வெடிப்பு(#Supernova) நிகழ்வாகவோ அல்லது கருந்துளையாகவோ(#BlackHole) மாற வாய்ப்புள்ளது.

சூரியன் செம்பெருமீனாக மாறினால் என்னவாகும்?

இனிவரும்  5 முதல் 6 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்குள் சூரியன் தன் அகத்திலுள்ள நீரக எரிபொருள் தீர்ந்துவிட விரிவடையத் தொடங்கும். பேரளவாக அதன் ஒளிக்கோளம் புவியின் நடப்புநிலை வட்டணைவரை பருத்து விடும். அப்போது அது தன் வளிமண்டலம் முழுவதையும் இழந்துவிடும்.இறுதியில் அதைச் சுற்றி புறக் கோள்முகில் அடுக்குகளும் வெண்குரளை அடுக்கும் மட்டுமே நிலவும். சூரியன் செம்பெருமீனாகிப் படிமலர்தல் நிகழ்வின் படிம ஒப்புருவாக்கம் விரிவாக ஆயப்பட்டுள்ளது, ஆனால் இந்நிலையில் புவி சூரியனால் விழுங்கப்படுமா அல்லது தன் வட்டணையில் இன்னமும் தனியாக சுற்றிக்கொண்டிருக்குமா என்பது மட்டும் இதில் தெளிவாக விளக்கப்படவில்லை. இந்த உறுதியின்மை, சூரியன் நீரகத்தை எரித்து தன்பொருன்மியை இழப்பதால் சமநிலைக்காக கோள்கள் மேலும் எட்டச் சென்றுவிடுவதால் ஏற்படுகிறது. மேலும் 5 முதல் 6.5 பீல்லியன் ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் கோள்களின் வட்டணைத் தொலைவுகளைக்கணக்கிடுவதிலும் உறுதியின்மைகள் நிலவுகின்றன. இவற்றால் புவியின் தலைவிதியை முன்கணிக்க முடியவில்லை. தன் செம்பெருந்தலைக்கட்டத்தில் சூரியனின் பொலிவு இன்றுள்ளதைவிட பல்லாயிரம் மடங்கு பொலிவுடையதாய் இருக்கும். ஆனால் அதன் மேற்பரப்பு வெப்பநிலை மிகத் தாழ்வாகவே அமையும். அந்நிலையில் புவியின்நீர் முழுவதும் ஆவியாகி விண்வெளிக்கு ஏகிவிடும். எனவே புவியில் உயிர்கள் வாழ்தல் இயலாது.

நன்றி 

#குயின்சன் #KUINSAN